To meat or not to (eat) meat

Gisteravond tijdens mijn meditatieronde kwam steeds de bubbel op dat ik weer iets moest schrijven en dit keer moet het over voeding gaan.

Voeding is iets waar ik al heel wat jaren een haat/liefdeverhouding mee heb…

Dat begon allemaal in de puberteit. Zoals bij veel meisjes van 14/15 wordt je je bewust van je voorkomen en ga je je vooral wat aantrekken van wat andere mensen denken/zeggen. Ook al zijn het mensen waar je niet veel mee hebt of zelfs totaal onbelangrijke personen. Mensen die om je geven zouden je namelijk nooit zo neerhalen dat je zelfvertrouwen daarvan kapot gaat.

Je kunt dus zeggen dat ik me in die tijd behoorlijk heb laten beïnvloeden door de idioten op deze wereld. Helaas…maar ik heb alles (zo goed als) overwonnen en heb mijn weg gevonden.

Zo’n 20 jaar geleden begon het allemaal. Ik was 16 en zat niet lekker in mijn vel, letterlijk en figuurlijk. Ik probeerde zo gezond mogelijk te eten (oeps….fout, ik probeerde zo min mogelijk te eten) en zo veel mogelijk te sporten. Dat is natuurlijk niet echt een goede combinatie, want om prestaties te leveren in sport, moet je ook eten…duh.

Na wat strubbelingen hier en daar en onder druk van mijn ouders (die wel van mij houden zoals ik ben), toch maar eens naar een dokter gegaan….maar alles wat er werd gezegd was natuurlijk onzin. Hoezo ontkenningsfase.

Toch maar weer wat meer eten dan…

Toen kwam het besef, daarmee ook het besluit….ik wil geen dieren meer eten! Dit is dus mijn besluit, ik ga het niet meer doen. Sommige mensen waren er van overtuigd dat het een fase zou zijn…hahaha, die kenden mij nog niet, met mijn eigenwijze, principiële gedrag.

Er werd dus nooit meer vlees gegeten .

Ik begon met behulp van mijn moeder, die super haar best deed om lekker v mij te blijven koken en het ging prima! Geen vlees en geen vis…zo gezegd, zo gedaan.

Tot 2013, ik was zwanger en het leek een aantal belangrijke mensen om mij heen verstandig om in ieder geval vis te eten af en toe….daarmee stemde ik in….(met gemengde gevoelens, maar alles voor het kind).

Nu, in 2020 ben ik zover dat mijn periode van dragen en voeden voorbij is (poeh, dat is eruit), mijn vrouwending is gedaan, nu alleen nog opvoeden (wat nog veel moeilijker is).

Ondertussen ben ik nog steeds veel met voeding bezig, gezonde voeding dus. Ook voor de kinderen (3 inmiddels) vind ik voeding erg van belang, niet teveel snoep en ook vooral vers, zoveel mogelijk onbewerkt voedsel.

De oudste telg is inmiddels ook gestopt met vlees eten en is daar tot nu toe heel stellig in (niets is verplicht).

Aangezien ik nu alleen weer voor mijzelf eet en niet meer voor een baby, kan ik ook weer mijn eigen keuzes maken. Aangezien de bewustwording in de wereld de afgelopen 20 jaar zeker niet heeft stilgestaan wil ik ook niet stil staan. Ik ga mee en ga volledig plantaardig!

Dit wordt door velen nog als extreem gezien, maar dat is het allang niet meer. 20 jaar geleden was dat een ander verhaal, maar nu….piece of (vegan) cake!

Nu, vegan dus….op het moment enigszins een hype, voor mij was het een logisch vervolg.

Ik voel me er beter bij, mijn buik is blijer en ik ben energieker. Naast het vele bewegen (masseren is hard werken) de meditaties en yoga werkt dit om mij fit te houden.

Je moet wel eens wat nieuwe dingen uitproberen en recepten veganizen, maar dat is alleen maar leuk!

Er is wel weer wat vernieuwde weerstand, maar die gaat ook vanzelf weer over. Verdedigen moet je jezelf toch als je goed voor jezelf wil zorgen.

Aangezien ik dus al heel wat jaren ervaring heb met de vegetarische keuken (die dus lang niet altijd hoeft te bestaand uit aardappels, groenten en “nepvlees”) wil ik best af en toe een leuk recept delen met degenen die hiervoor openstaan. Of eventueel tips geven over hoe je makkelijk een recept aan kan passen of jezelf een gebalanceerde maaltijd kan voorschotelen.

Langzaam maar zeker wordt de wereld weer een stukje mooier….voor iedereen.